ἐπικράτησις

Ancient Greek edit

Etymology edit

From ἐπικρατέω (epikratéō) (from ἐπι- (epi-) +‎ κρατέω (kratéō)) + -σις (-sis).

Pronunciation edit

 

Noun edit

ἐπικράτησῐς (epikrátēsisf (genitive ἐπικρᾰτήσεως); third declension

  1. conquest, victory [+genitive = over]
  2. (Byzantine) acquisition, appropriation

Declension edit

Further reading edit