ἐπιτρέπω

Ancient Greek

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ τρέπω (trépō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.tré.pɔː/ → /e.piˈtre.po/ → /e.piˈtre.po/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.tré.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.piˈtre.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.piˈtre.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.piˈtre.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.piˈtre.po/

Verb

ἐπιτρέπω • (epitrépō)

1. to entrust, leave (something to someone), turn over (to someone)
2. to permit, allow

Conjugation

   Present: ἐπιτρέπω, ἐπιτρέπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιτρέπω	ἐπιτρέπεις	ἐπιτρέπει	ἐπιτρέπετον	ἐπιτρέπετον	ἐπιτρέπομεν	ἐπιτρέπετε	ἐπιτρέπουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιτρέπω	ἐπιτρέπῃς	ἐπιτρέπῃ	ἐπιτρέπητον	ἐπιτρέπητον	ἐπιτρέπωμεν	ἐπιτρέπητε	ἐπιτρέπωσῐ(ν)
	optative	ἐπιτρέποιμῐ	ἐπιτρέποις	ἐπιτρέποι	ἐπιτρέποιτον	ἐπιτρεποίτην	ἐπιτρέποιμεν	ἐπιτρέποιτε	ἐπιτρέποιεν
	imperative		ἐπίτρεπε	ἐπιτρεπέτω	ἐπιτρέπετον	ἐπιτρεπέτων		ἐπιτρέπετε	ἐπιτρεπόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιτρέπομαι	ἐπιτρέπῃ, ἐπιτρέπει	ἐπιτρέπεται	ἐπιτρέπεσθον	ἐπιτρέπεσθον	ἐπιτρεπόμεθᾰ	ἐπιτρέπεσθε	ἐπιτρέπονται
	subjunctive	ἐπιτρέπωμαι	ἐπιτρέπῃ	ἐπιτρέπηται	ἐπιτρέπησθον	ἐπιτρέπησθον	ἐπιτρεπώμεθᾰ	ἐπιτρέπησθε	ἐπιτρέπωνται
	optative	ἐπιτρεποίμην	ἐπιτρέποιο	ἐπιτρέποιτο	ἐπιτρέποισθον	ἐπιτρεποίσθην	ἐπιτρεποίμεθᾰ	ἐπιτρέποισθε	ἐπιτρέποιντο
	imperative		ἐπιτρέπου	ἐπιτρεπέσθω	ἐπιτρέπεσθον	ἐπιτρεπέσθων		ἐπιτρέπεσθε	ἐπιτρεπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιτρέπειν				ἐπιτρέπεσθαι
participle	m	ἐπιτρέπων				ἐπιτρεπόμενος
	f	ἐπιτρέπουσᾰ				ἐπιτρεπομένη
	n	ἐπιτρέπον				ἐπιτρεπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέτρεπον, ἐπετρεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέτρεπον	ἐπέτρεπες	ἐπέτρεπε(ν)	ἐπετρέπετον	ἐπετρεπέτην	ἐπετρέπομεν	ἐπετρέπετε	ἐπέτρεπον
middle/ passive	indicative	ἐπετρεπόμην	ἐπετρέπου	ἐπετρέπετο	ἐπετρέπεσθον	ἐπετρεπέσθην	ἐπετρεπόμεθᾰ	ἐπετρέπεσθε	ἐπετρέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπιτρέψω, ἐπιτρέψομαι, ἐπιτραπήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιτρέψω	ἐπιτρέψεις	ἐπιτρέψει	ἐπιτρέψετον	ἐπιτρέψετον	ἐπιτρέψομεν	ἐπιτρέψετε	ἐπιτρέψουσῐ(ν)
	optative	ἐπιτρέψοιμῐ	ἐπιτρέψοις	ἐπιτρέψοι	ἐπιτρέψοιτον	ἐπιτρεψοίτην	ἐπιτρέψοιμεν	ἐπιτρέψοιτε	ἐπιτρέψοιεν
middle	indicative	ἐπιτρέψομαι	ἐπιτρέψῃ, ἐπιτρέψει	ἐπιτρέψεται	ἐπιτρέψεσθον	ἐπιτρέψεσθον	ἐπιτρεψόμεθᾰ	ἐπιτρέψεσθε	ἐπιτρέψονται
	optative	ἐπιτρεψοίμην	ἐπιτρέψοιο	ἐπιτρέψοιτο	ἐπιτρέψοισθον	ἐπιτρεψοίσθην	ἐπιτρεψοίμεθᾰ	ἐπιτρέψοισθε	ἐπιτρέψοιντο
passive	indicative	ἐπιτραπήσομαι	ἐπιτραπήσῃ	ἐπιτραπήσεται	ἐπιτραπήσεσθον	ἐπιτραπήσεσθον	ἐπιτραπησόμεθᾰ	ἐπιτραπήσεσθε	ἐπιτραπήσονται
	optative	ἐπιτραπησοίμην	ἐπιτραπήσοιο	ἐπιτραπήσοιτο	ἐπιτραπήσοισθον	ἐπιτραπησοίσθην	ἐπιτραπησοίμεθᾰ	ἐπιτραπήσοισθε	ἐπιτραπήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιτρέψειν			ἐπιτρέψεσθαι		ἐπιτραπήσεσθαι
participle	m	ἐπιτρέψων			ἐπιτρεψόμενος		ἐπιτραπησόμενος
	f	ἐπιτρέψουσᾰ			ἐπιτρεψομένη		ἐπιτραπησομένη
	n	ἐπιτρέψον			ἐπιτρεψόμενον		ἐπιτραπησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέτρεψᾰ, ἐπετρεψᾰ́μην, ἐπετρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέτρεψᾰ	ἐπέτρεψᾰς	ἐπέτρεψε(ν)	ἐπετρέψᾰτον	ἐπετρεψᾰ́την	ἐπετρέψᾰμεν	ἐπετρέψᾰτε	ἐπέτρεψᾰν
	subjunctive	ἐπιτρέψω	ἐπιτρέψῃς	ἐπιτρέψῃ	ἐπιτρέψητον	ἐπιτρέψητον	ἐπιτρέψωμεν	ἐπιτρέψητε	ἐπιτρέψωσῐ(ν)
	optative	ἐπιτρέψαιμῐ	ἐπιτρέψειᾰς, ἐπιτρέψαις	ἐπιτρέψειε(ν), ἐπιτρέψαι	ἐπιτρέψαιτον	ἐπιτρεψαίτην	ἐπιτρέψαιμεν	ἐπιτρέψαιτε	ἐπιτρέψειᾰν, ἐπιτρέψαιεν
	imperative		ἐπίτρεψον	ἐπιτρεψᾰ́τω	ἐπιτρέψᾰτον	ἐπιτρεψᾰ́των		ἐπιτρέψᾰτε	ἐπιτρεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπετρεψᾰ́μην	ἐπετρέψω	ἐπετρέψᾰτο	ἐπετρέψᾰσθον	ἐπετρεψᾰ́σθην	ἐπετρεψᾰ́μεθᾰ	ἐπετρέψᾰσθε	ἐπετρέψᾰντο
	subjunctive	ἐπιτρέψωμαι	ἐπιτρέψῃ	ἐπιτρέψηται	ἐπιτρέψησθον	ἐπιτρέψησθον	ἐπιτρεψώμεθᾰ	ἐπιτρέψησθε	ἐπιτρέψωνται
	optative	ἐπιτρεψαίμην	ἐπιτρέψαιο	ἐπιτρέψαιτο	ἐπιτρέψαισθον	ἐπιτρεψαίσθην	ἐπιτρεψαίμεθᾰ	ἐπιτρέψαισθε	ἐπιτρέψαιντο
	imperative		ἐπίτρεψαι	ἐπιτρεψᾰ́σθω	ἐπιτρέψᾰσθον	ἐπιτρεψᾰ́σθων		ἐπιτρέψᾰσθε	ἐπιτρεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπετρέφθην	ἐπετρέφθης	ἐπετρέφθη	ἐπετρέφθητον	ἐπετρεφθήτην	ἐπετρέφθημεν	ἐπετρέφθητε	ἐπετρέφθησᾰν
	subjunctive	ἐπιτρεφθῶ	ἐπιτρεφθῇς	ἐπιτρεφθῇ	ἐπιτρεφθῆτον	ἐπιτρεφθῆτον	ἐπιτρεφθῶμεν	ἐπιτρεφθῆτε	ἐπιτρεφθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπιτρεφθείην	ἐπιτρεφθείης	ἐπιτρεφθείη	ἐπιτρεφθεῖτον, ἐπιτρεφθείητον	ἐπιτρεφθείτην, ἐπιτρεφθειήτην	ἐπιτρεφθεῖμεν, ἐπιτρεφθείημεν	ἐπιτρεφθεῖτε, ἐπιτρεφθείητε	ἐπιτρεφθεῖεν, ἐπιτρεφθείησᾰν
	imperative		ἐπιτρέφθητῐ	ἐπιτρεφθήτω	ἐπιτρέφθητον	ἐπιτρεφθήτων		ἐπιτρέφθητε	ἐπιτρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιτρέψαι			ἐπιτρέψᾰσθαι		ἐπιτρεφθῆναι
participle	m	ἐπιτρέψᾱς			ἐπιτρεψᾰ́μενος		ἐπιτρεφθείς
	f	ἐπιτρέψᾱσᾰ			ἐπιτρεψᾰμένη		ἐπιτρεφθεῖσᾰ
	n	ἐπιτρέψᾰν			ἐπιτρεψᾰ́μενον		ἐπιτρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέτραπον, ἐπετραπόμην, ἐπετράπην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέτραπον	ἐπέτραπες	ἐπέτραπε(ν)	ἐπετράπετον	ἐπετραπέτην	ἐπετράπομεν	ἐπετράπετε	ἐπέτραπον
	subjunctive	ἐπιτράπω	ἐπιτράπῃς	ἐπιτράπῃ	ἐπιτράπητον	ἐπιτράπητον	ἐπιτράπωμεν	ἐπιτράπητε	ἐπιτράπωσῐ(ν)
	optative	ἐπιτράποιμῐ	ἐπιτράποις	ἐπιτράποι	ἐπιτράποιτον	ἐπιτραποίτην	ἐπιτράποιμεν	ἐπιτράποιτε	ἐπιτράποιεν
	imperative		ἐπίτραπε	ἐπιτραπέτω	ἐπιτράπετον	ἐπιτραπέτων		ἐπιτράπετε	ἐπιτραπόντων
middle	indicative	ἐπετραπόμην	ἐπετράπου	ἐπετράπετο	ἐπετράπεσθον	ἐπετραπέσθην	ἐπετραπόμεθᾰ	ἐπετράπεσθε	ἐπετράποντο
	subjunctive	ἐπιτράπωμαι	ἐπιτράπῃ	ἐπιτράπηται	ἐπιτράπησθον	ἐπιτράπησθον	ἐπιτραπώμεθᾰ	ἐπιτράπησθε	ἐπιτράπωνται
	optative	ἐπιτραποίμην	ἐπιτράποιο	ἐπιτράποιτο	ἐπιτράποισθον	ἐπιτραποίσθην	ἐπιτραποίμεθᾰ	ἐπιτράποισθε	ἐπιτράποιντο
	imperative		ἐπιτραποῦ	ἐπιτραπέσθω	ἐπιτράπεσθον	ἐπιτραπέσθων		ἐπιτράπεσθε	ἐπιτραπέσθων
passive	indicative	ἐπετράπην	ἐπετράπης	ἐπετράπη	ἐπετράπητον	ἐπετραπήτην	ἐπετράπημεν	ἐπετράπητε	ἐπετράπησᾰν
	subjunctive	ἐπιτραπῶ	ἐπιτραπῇς	ἐπιτραπῇ	ἐπιτραπῆτον	ἐπιτραπῆτον	ἐπιτραπῶμεν	ἐπιτραπῆτε	ἐπιτραπῶσῐ(ν)
	optative	ἐπιτραπείην	ἐπιτραπείης	ἐπιτραπείη	ἐπιτραπεῖτον, ἐπιτραπείητον	ἐπιτραπείτην, ἐπιτραπειήτην	ἐπιτραπεῖμεν, ἐπιτραπείημεν	ἐπιτραπεῖτε, ἐπιτραπείητε	ἐπιτραπεῖεν, ἐπιτραπείησᾰν
	imperative		ἐπιτράπηθῐ	ἐπιτραπήτω	ἐπιτράπητον	ἐπιτραπήτων		ἐπιτράπητε	ἐπιτραπέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιτραπεῖν			ἐπιτραπέσθαι		ἐπιτραπῆναι
participle	m	ἐπιτραπών			ἐπιτραπόμενος		ἐπιτραπείς
	f	ἐπιτραποῦσᾰ			ἐπιτραπομένη		ἐπιτραπεῖσᾰ
	n	ἐπιτραπόν			ἐπιτραπόμενον		ἐπιτραπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπιτέτροφᾰ, ἐπιτέτραμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιτέτροφᾰ	ἐπιτέτροφᾰς	ἐπιτέτροφε(ν)	ἐπιτετρόφᾰτον	ἐπιτετρόφᾰτον	ἐπιτετρόφᾰμεν	ἐπιτετρόφᾰτε	ἐπιτετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιτετρόφω	ἐπιτετρόφῃς	ἐπιτετρόφῃ	ἐπιτετρόφητον	ἐπιτετρόφητον	ἐπιτετρόφωμεν	ἐπιτετρόφητε	ἐπιτετρόφωσῐ(ν)
	optative	ἐπιτετρόφοιμῐ, ἐπιτετροφοίην	ἐπιτετρόφοις, ἐπιτετροφοίης	ἐπιτετρόφοι, ἐπιτετροφοίη	ἐπιτετρόφοιτον	ἐπιτετροφοίτην	ἐπιτετρόφοιμεν	ἐπιτετρόφοιτε	ἐπιτετρόφοιεν
	imperative		ἐπιτέτροφε	ἐπιτετροφέτω	ἐπιτετρόφετον	ἐπιτετροφέτων		ἐπιτετρόφετε	ἐπιτετροφόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιτέτραμμαι	ἐπιτέτραψαι	ἐπιτέτραπται	ἐπιτέτραφθον	ἐπιτέτραφθον	ἐπιτετράμμεθᾰ	ἐπιτέτραφθε	ἐπιτετράφᾰται
	subjunctive	ἐπιτετραμμένος ὦ	ἐπιτετραμμένος ᾖς	ἐπιτετραμμένος ᾖ	ἐπιτετραμμένω ἦτον	ἐπιτετραμμένω ἦτον	ἐπιτετραμμένοι ὦμεν	ἐπιτετραμμένοι ἦτε	ἐπιτετραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπιτετραμμένος εἴην	ἐπιτετραμμένος εἴης	ἐπιτετραμμένος εἴη	ἐπιτετραμμένω εἴητον/εἶτον	ἐπιτετραμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπιτετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπιτετραμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπιτετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπιτέτραψο	ἐπιτετράφθω	ἐπιτέτραφθον	ἐπιτετράφθων		ἐπιτέτραφθε	ἐπιτετράφθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιτετροφέναι				ἐπιτετρᾶφθαι
participle	m	ἐπιτετροφώς				ἐπιτετραμμένος
	f	ἐπιτετροφυῖᾰ				ἐπιτετραμμένη
	n	ἐπιτετροφός				ἐπιτετραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: επιτρέπω (epitrépo)

Further reading

• “ἐπιτρέπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐπιτρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπιτρέπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐπιτρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐπιτρέπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2010 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • allow idem, page 25.
  • arbitration idem, page 38.
  • authorise idem, page 53.
  • charge idem, page 125.
  • commend idem, page 147.
  • commit idem, page 148.
  • confide idem, page 158.
  • consign idem, page 163.
  • delegate idem, page 207.
  • depute idem, page 213.
  • empower idem, page 269.
  • intrust idem, page 455.
  • leave idem, page 483.
  • permit idem, page 607.
  • refer idem, page 684.
  • resign idem, page 702.
  • submit idem, page 831.
  • trust idem, page 899.
  • turn idem, page 901.
  • vest idem, page 949.