ἑξήκοντα

Ancient Greek

Ancient Greek numbers ^(edit)

		600
←  50	←  59	ξʹ 60	61  →	70  →
		6
Cardinal: ἑξήκοντα (hexḗkonta)     Ordinal: ἑξηκοστός (hexēkostós)     Adverbial: ἑξηκοντάκις (hexēkontákis)     Collective: ἑξηκοντάς (hexēkontás)

Alternative forms

• ϝεξήκοντα (wexḗkonta) — Doric, Laconian

Etymology

From the Proto-Indo-European *sweḱsḱomth₂, from the earlier *swéḱs-dḱomt-h₂ (“six-ten”); see *swéḱs(d)ḱomt. Cognate with the Latin sexāgintā and the Old Armenian վաթսուն (vatʻsun).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hek.sɛ̌ː.kon.ta/ → /ekˈsi.kon.ta/ → /ekˈsi.kon.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hek.sɛ̌ː.kon.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ekˈse̝.kon.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ekˈsi.kon.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ekˈsi.kon.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ekˈsi.kon.da/

Numeral

ἑξήκοντᾰ • (hexḗkonta) (ordinal ἑξηκοστός, adverbial ἑξηκοντάκις)

1. sixty
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.587

Derived terms

• ἑξηκονθημερισία (hexēkonthēmerisía)
• ἑξηκονθήμερος (hexēkonthḗmeros)
• ἑξηκοντάβιβλος (hexēkontábiblos)
• ἑξηκονταδύο (hexēkontadúo)
• ἑξηκονταείς (hexēkontaeís)
• ἑξηκονταεννέα (hexēkontaennéa)
• ἑξηκονταέξ (hexēkontaéx)
• ἑξηκονταεπτά (hexēkontaeptá)
• ἑξηκονταέτης, ἑξηκονταετής
• ἑξηκονταετία (hexēkontaetía)
• ἑξηκοντάκις (hexēkontákis)
• ἑξηκοντάκλινος (hexēkontáklinos)
• ἑξηκοντάλιθος (hexēkontálithos)
• ἑξηκοντάμοιρος (hexēkontámoiros)
  • ἑξηκονταμοιρία (hexēkontamoiría)
• ἑξηκονταοκτώ (hexēkontaoktṓ)
• ἑξηκονταπέντε (hexēkontapénte)
• ἑξηκοντάπηχυς (hexēkontápēkhus)
• ἑξηκονταπλάσιος (hexēkontaplásios)
• ἑξηκοντάπορος (hexēkontáporos)
• ἑξηκοντάπους (hexēkontápous)
• ἑξηκοντάριθμος (hexēkontárithmos)
• ἑξηκοντάριος (hexēkontários)
• ἑξηκοντάρουρος (hexēkontárouros)
• ἑξηκοντάρχιον (hexēkontárkhion)
• ἑξηκοντάς (hexēkontás)
• ἑξηκονταστάδιος (hexēkontastádios)
• ἑξηκονταταλαντία (hexēkontatalantía)
• ἑξηκοντατέσσαρες (hexēkontatéssares)
• ἑξηκοντατρεῖς (hexēkontatreîs)
• ἑξηκοντόργυιος (hexēkontórguios)
• ἑξηκοντούτης (hexēkontoútēs)
• ἑξηκοντοῦτις (hexēkontoûtis)

Descendants

• English: hexacontagon, hexecontahedron
• Greek: εξήντα (exínta)
• Mariupol Greek: кси́нда (ksínda)

Noun

ἑξήκοντᾰ • (hexḗkonta) m pl (indeclinable)

1. a college of γελωτοποιοί at Athens
   • 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 14.614d

Declension

Declension of οἱ ἑξήκοντᾰ; τῶν ἑξήκοντᾰ (Attic)

Case / #	Plural
Nominative	οἱ ἑξήκοντᾰ hoi hexḗkonta
Genitive	τῶν ἑξήκοντᾰ tôn hexḗkonta
Dative	τοῖς ἑξήκοντᾰ toîs hexḗkonta
Accusative	τοὺς ἑξήκοντᾰ toùs hexḗkonta
Vocative	ἑξήκοντᾰ hexḗkonta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ἑξήκοντα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἑξήκοντα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἑξήκοντα”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἑξήκοντα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• ἑξήκοντα in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G1835 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • sixty idem, page 780.