ἑξαπτέρυγος

Ancient Greek

Etymology

From ἑξᾰ- (hexa-, “six”) +‎ πτέρῠξ (ptérux, “wing”) +‎ -ος (-os).

Adjective

ἑξᾰπτέρῠγος • (hexaptérugos) m or f (neuter ἑξᾰπτέρῠγον); second declension

1. six-winged, hexapterous

References

• “ἑξαπτέρυγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἑξαπτέρυγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἑξαπτέρυγος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)