ἡγησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.ɡɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.ɡe̝ˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ʝiˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ʝiˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ʝiˈsa.me.nos/

Participle

ἡγησᾰ́μενος • (hēgēsámenos) m (feminine ἡγησᾰμένη, neuter ἡγησᾰ́μενον); first/second declension

aorist middle participle of ἡγέομαι (hēgéomai)

Declension

First and second declension of ἡγησᾰ́μενος; ἡγησᾰμένη; ἡγησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἡγησᾰ́μενος hēgēsámenos	ἡγησᾰμένη hēgēsaménē	ἡγησᾰ́μενον hēgēsámenon	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰμένᾱ hēgēsaménā	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰ́μενοι hēgēsámenoi	ἡγησᾰ́μεναι hēgēsámenai	ἡγησᾰ́μενᾰ hēgēsámena
Genitive	ἡγησᾰμένου hēgēsaménou	ἡγησᾰμένης hēgēsaménēs	ἡγησᾰμένου hēgēsaménou	ἡγησᾰμένοιν hēgēsaménoin	ἡγησᾰμέναιν hēgēsaménain	ἡγησᾰμένοιν hēgēsaménoin	ἡγησᾰμένων hēgēsaménōn	ἡγησᾰμένων hēgēsaménōn	ἡγησᾰμένων hēgēsaménōn
Dative	ἡγησᾰμένῳ hēgēsaménōi	ἡγησᾰμένῃ hēgēsaménēi	ἡγησᾰμένῳ hēgēsaménōi	ἡγησᾰμένοιν hēgēsaménoin	ἡγησᾰμέναιν hēgēsaménain	ἡγησᾰμένοιν hēgēsaménoin	ἡγησᾰμένοις hēgēsaménois	ἡγησᾰμέναις hēgēsaménais	ἡγησᾰμένοις hēgēsaménois
Accusative	ἡγησᾰ́μενον hēgēsámenon	ἡγησᾰμένην hēgēsaménēn	ἡγησᾰ́μενον hēgēsámenon	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰμένᾱ hēgēsaménā	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰμένους hēgēsaménous	ἡγησᾰμένᾱς hēgēsaménās	ἡγησᾰ́μενᾰ hēgēsámena
Vocative	ἡγησᾰ́μενε hēgēsámene	ἡγησᾰμένη hēgēsaménē	ἡγησᾰ́μενον hēgēsámenon	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰμένᾱ hēgēsaménā	ἡγησᾰμένω hēgēsaménō	ἡγησᾰ́μενοι hēgēsámenoi	ἡγησᾰ́μεναι hēgēsámenai	ἡγησᾰ́μενᾰ hēgēsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἡγησᾰμένως hēgēsaménōs			ἡγησᾰμενώτερος hēgēsamenṓteros			ἡγησᾰμενώτᾰτος hēgēsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.