ἱερακοπρόσωπος

Ancient Greek

Etymology

From ἱέρᾱξ (hiérāx, “hawk”) +‎ πρόσωπον (prósōpon, “face”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hi.e.raː.ko.pró.sɔː.pos/ → /i.e.ra.koˈpro.so.pos/ → /i.e.ra.koˈpro.so.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hi.e.raː.ko.pró.sɔː.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.e.ra.koˈpro.so.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.e.ra.koˈpro.so.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.e.ra.koˈpro.so.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.e.ra.koˈpro.so.pos/

Adjective

ἱερᾱκοπρόσωπος • (hierākoprósōpos) m or f (neuter ἱερᾱκοπρόσωπον); second declension

1. hawk-faced

Declension

Second declension of ἱερᾱκοπρόσωπος; ἱερᾱκοπρόσωπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἱερᾱκοπρόσωπος hierākoprósōpos	ἱερᾱκοπρόσωπον hierākoprósōpon		ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō	ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō		ἱερᾱκοπρόσωποι hierākoprósōpoi	ἱερᾱκοπρόσωπᾰ hierākoprósōpa
Genitive		ἱερᾱκοπροσώπου hierākoprosṓpou	ἱερᾱκοπροσώπου hierākoprosṓpou		ἱερᾱκοπροσώποιν hierākoprosṓpoin	ἱερᾱκοπροσώποιν hierākoprosṓpoin		ἱερᾱκοπροσώπων hierākoprosṓpōn	ἱερᾱκοπροσώπων hierākoprosṓpōn
Dative		ἱερᾱκοπροσώπῳ hierākoprosṓpōi	ἱερᾱκοπροσώπῳ hierākoprosṓpōi		ἱερᾱκοπροσώποιν hierākoprosṓpoin	ἱερᾱκοπροσώποιν hierākoprosṓpoin		ἱερᾱκοπροσώποις hierākoprosṓpois	ἱερᾱκοπροσώποις hierākoprosṓpois
Accusative		ἱερᾱκοπρόσωπον hierākoprósōpon	ἱερᾱκοπρόσωπον hierākoprósōpon		ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō	ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō		ἱερᾱκοπροσώπους hierākoprosṓpous	ἱερᾱκοπρόσωπᾰ hierākoprósōpa
Vocative		ἱερᾱκοπρόσωπε hierākoprósōpe	ἱερᾱκοπρόσωπον hierākoprósōpon		ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō	ἱερᾱκοπροσώπω hierākoprosṓpō		ἱερᾱκοπρόσωποι hierākoprósōpoi	ἱερᾱκοπρόσωπᾰ hierākoprósōpa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἱερᾱκοπροσώπως hierākoprosṓpōs			ἱερᾱκοπροσωπότερος hierākoprosōpóteros			ἱερᾱκοπροσωπότᾰτος hierākoprosōpótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἱερακοπρόσωπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press