ἱπποπρόσωπος

Ancient Greek

Etymology

From ἵππος (híppos, “horse”) +‎ πρόσωπον (prósōpon, “face”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hip.po.pró.sɔː.pos/ → /ip.poˈpro.so.pos/ → /i.poˈpro.so.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.po.pró.sɔː.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ip.poˈpro.so.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ip.poˈpro.so.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ip.poˈpro.so.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈpro.so.pos/

Adjective

ἱπποπρόσωπος • (hippoprósōpos) m or f (neuter ἱπποπρόσωπον); second declension

1. horse-faced (used as an epithet of the Moon-goddess)

Declension

Second declension of ἱπποπρόσωπος; ἱπποπρόσωπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἱπποπρόσωπος hippoprósōpos	ἱπποπρόσωπον hippoprósōpon		ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō	ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō		ἱπποπρόσωποι hippoprósōpoi	ἱπποπρόσωπᾰ hippoprósōpa
Genitive		ἱπποπροσώπου hippoprosṓpou	ἱπποπροσώπου hippoprosṓpou		ἱπποπροσώποιν hippoprosṓpoin	ἱπποπροσώποιν hippoprosṓpoin		ἱπποπροσώπων hippoprosṓpōn	ἱπποπροσώπων hippoprosṓpōn
Dative		ἱπποπροσώπῳ hippoprosṓpōi	ἱπποπροσώπῳ hippoprosṓpōi		ἱπποπροσώποιν hippoprosṓpoin	ἱπποπροσώποιν hippoprosṓpoin		ἱπποπροσώποις hippoprosṓpois	ἱπποπροσώποις hippoprosṓpois
Accusative		ἱπποπρόσωπον hippoprósōpon	ἱπποπρόσωπον hippoprósōpon		ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō	ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō		ἱπποπροσώπους hippoprosṓpous	ἱπποπρόσωπᾰ hippoprósōpa
Vocative		ἱπποπρόσωπε hippoprósōpe	ἱπποπρόσωπον hippoprósōpon		ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō	ἱπποπροσώπω hippoprosṓpō		ἱπποπρόσωποι hippoprósōpoi	ἱπποπρόσωπᾰ hippoprósōpa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἱπποπροσώπως hippoprosṓpōs			ἱπποπροσωπότερος hippoprosōpóteros			ἱπποπροσωπότᾰτος hippoprosōpótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἱπποπρόσωπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἱπποπρόσωπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette