ὀξύκεδρος

Ancient Greek

Etymology

From ὀξύς (oxús, “sharp”) + κέδρος (kédros, “cedar”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ok.sý.ke.dros/ → /okˈsy.ce.ðros/ → /okˈsi.ce.ðros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ok.sý.ke.dros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /okˈsy.ke.dros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /okˈsy.ce.ðros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /okˈsy.ce.ðros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /okˈsi.ce.ðros/

Noun

ὀξύκεδρος • (oxúkedros) f (genitive ὀξυκέδρου); second declension

1. cade (Juniperus oxycedrus)

Declension

Second declension of ἡ ὀξύκεδρος; τῆς ὀξυκέδρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ὀξύκεδρος hē oxúkedros	τὼ ὀξυκέδρω tṑ oxukédrō	αἱ ὀξύκεδροι hai oxúkedroi
Genitive	τῆς ὀξυκέδρου tês oxukédrou	τοῖν ὀξυκέδροιν toîn oxukédroin	τῶν ὀξυκέδρων tôn oxukédrōn
Dative	τῇ ὀξυκέδρῳ têi oxukédrōi	τοῖν ὀξυκέδροιν toîn oxukédroin	ταῖς ὀξυκέδροις taîs oxukédrois
Accusative	τὴν ὀξύκεδρον tḕn oxúkedron	τὼ ὀξυκέδρω tṑ oxukédrō	τᾱ̀ς ὀξυκέδρους tā̀s oxukédrous
Vocative	ὀξύκεδρε oxúkedre	ὀξυκέδρω oxukédrō	ὀξύκεδροι oxúkedroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: oxycedros

Further reading

• “ὀξύκεδρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὀξύκεδρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette