ὀπωρινός

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From ὀπώρα (opṓra, autumn) +‎ -ῐνός (-inós).

Pronunciation

edit
 

Adjective

edit

ὀπωρῐνός (opōrinósm (feminine ὀπωρῐνή, neuter ὀπωρῐνόν); first/second declension

  1. of or in autumn, autumnal

Inflection

edit

References

edit