ὀπωρινός

Ancient Greek edit

Etymology edit

From ὀπώρα (opṓra, autumn) +‎ -ῐνός (-inós).

Pronunciation edit

 

Adjective edit

ὀπωρῐνός (opōrinósm (feminine ὀπωρῐνή, neuter ὀπωρῐνόν); first/second declension

  1. of or in autumn, autumnal

Inflection edit

References edit