ὑψιμέλαθρος

Ancient Greek

Etymology

ὕψῐ (húpsi, “on high”) +‎ μέλᾰθρον (mélathron, “ridgepole”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hyp.si.mé.la.tʰros/ → /yp.siˈme.la.θros/ → /ip.siˈme.la.θros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hyp.si.mé.la.tʰros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yp.siˈme.la.tʰros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /yp.siˈme.la.θros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yp.siˈme.la.θros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ip.siˈme.la.θros/

Adjective

ῠ̔ψῐμέλᾰθρος • (hupsimélathros) m or f (neuter ῠ̔ψῐμέλᾰθρον); second declension

1. high-built

Declension

Second declension of ῠ̔ψῐμέλᾰθρος; ῠ̔ψῐμέλᾰθρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔ψῐμέλᾰθρος hupsimélathros	ῠ̔ψῐμέλᾰθρον hupsimélathron		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō		ῠ̔ψῐμέλᾰθροι hupsimélathroi	ῠ̔ψῐμέλᾰθρᾰ hupsimélathra
Genitive		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρου hupsimeláthrou	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρου hupsimeláthrou		ῠ̔ψῐμελᾰ́θροιν hupsimeláthroin	ῠ̔ψῐμελᾰ́θροιν hupsimeláthroin		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρων hupsimeláthrōn	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρων hupsimeláthrōn
Dative		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρῳ hupsimeláthrōi	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρῳ hupsimeláthrōi		ῠ̔ψῐμελᾰ́θροιν hupsimeláthroin	ῠ̔ψῐμελᾰ́θροιν hupsimeláthroin		ῠ̔ψῐμελᾰ́θροις hupsimeláthrois	ῠ̔ψῐμελᾰ́θροις hupsimeláthrois
Accusative		ῠ̔ψῐμέλᾰθρον hupsimélathron	ῠ̔ψῐμέλᾰθρον hupsimélathron		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρους hupsimeláthrous	ῠ̔ψῐμέλᾰθρᾰ hupsimélathra
Vocative		ῠ̔ψῐμέλᾰθρε hupsimélathre	ῠ̔ψῐμέλᾰθρον hupsimélathron		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō	ῠ̔ψῐμελᾰ́θρω hupsimeláthrō		ῠ̔ψῐμέλᾰθροι hupsimélathroi	ῠ̔ψῐμέλᾰθρᾰ hupsimélathra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ῠ̔ψῐμελᾰ́θρως hupsimeláthrōs			ῠ̔ψῐμελᾰθρότερος hupsimelathróteros			ῠ̔ψῐμελᾰθρότᾰτος hupsimelathrótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ὑψιμέλαθρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὑψιμέλαθρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette