Old Turkic edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Turkic *küneĺ (sun, sunny place). Cognate with 𐰚𐰇𐰤 (kün, sun, day), Chuvash хӗвел (hĕvel, sun), Turkish güneş (sun, sunlight, sunny place), Uzbek quyosh, Bashkir ҡояш (qoyaş), Yakut куйаас (kuyaas).

Noun edit

𐰛𐰈𐰤𐰾 (küneš)

  1. sunshine, sunlight
    • 9th century CE, Irk Bitig, Omen 57
      𐰚𐰇𐰤𐰾𐰚𐰀:𐰆𐰞𐰆𐰺𐰆𐰺:𐰆𐰞
      küneške:olurur:ol
      It remains in the sunshine.
  2. sunny place

Related terms edit

References edit