𑀓𑀭𑀳

Prakrit

Noun

𑀓𑀭𑀳 (karaha) m (Devanagari करह, Kannada ಕರಹ) (Māhārāṣṭrī)

1. alternative form of 𑀓𑀭𑀪 (karabha, “camel”)
   • c. 8th century CE, Vākpati-rāja, Gauḍavadha 581:

     𑀓𑀭𑀳-𑀧𑀑𑀅𑀭-𑀯𑀺𑀫𑀸𑀇𑀁 𑀇𑀳-𑀧𑀳𑁄𑀮𑀁𑀢𑀺 𑀫𑀸𑀮𑀼𑀳𑀸𑀡𑀻𑀡𑁇
     𑀉𑀯𑁆𑀯𑀢𑁆𑀢 𑀥𑀽𑀲𑀭𑀸𑀇𑀁 𑀤𑀮𑀸𑀇𑀁 𑀧𑁂𑀭𑀁𑀢-𑀓𑀯𑀺𑀲𑀸𑀇𑀁𑁈𑁫𑁮𑁧𑁈

     karaha-paoara-vimāiṃ iha-paholaṃti māluhāṇīṇa.
     uvvatta dhūsarāiṃ dalāiṃ peraṃta-kavisāiṃ.581.

     • 1975 translation by Narhari Govind Suru

       581. The leaves of the Māludhāni creepers
       [shaped] uneven like the soles of camel
       upturned and greyish with pinkish edges
       [go on] reeling and rolling about here.

Declension

Maharastri declension of 𑀓𑀭𑀳 (masculine)
	singular	plural
Nominative	𑀓𑀭𑀳𑁄 (karaho)	𑀓𑀭𑀳𑀸 (karahā)
Accusative	𑀓𑀭𑀳𑀁 (karahaṃ)	𑀓𑀭𑀳𑁂 (karahe) or 𑀓𑀭𑀳𑀸 (karahā)
Instrumental	𑀓𑀭𑀳𑁂𑀡 (karaheṇa) or 𑀓𑀭𑀳𑁂𑀡𑀁 (karaheṇaṃ)	𑀓𑀭𑀳𑁂𑀳𑀺 (karahehi) or 𑀓𑀭𑀳𑁂𑀳𑀺𑀁 (karahehiṃ)
Dative	𑀓𑀭𑀳𑀸𑀅 (karahāa)	—
Ablative	𑀓𑀭𑀳𑀸𑀑 (karahāo) or 𑀓𑀭𑀳𑀸𑀉 (karahāu) or 𑀓𑀭𑀳𑀸 (karahā) or 𑀓𑀭𑀳𑀸𑀳𑀺 (karahāhi) or 𑀓𑀭𑀳𑀸𑀳𑀺𑀁𑀢𑁄 (karahāhiṃto)	—
Genitive	𑀓𑀭𑀳𑀲𑁆𑀲 (karahassa)	𑀓𑀭𑀳𑀸𑀡 (karahāṇa) or 𑀓𑀭𑀳𑀸𑀡𑀁 (karahāṇaṃ)
Locative	𑀓𑀭𑀳𑀫𑁆𑀫𑀺 (karahammi) or 𑀓𑀭𑀳𑁂 (karahe)	𑀓𑀭𑀳𑁂𑀲𑀼 (karahesu) or 𑀓𑀭𑀳𑁂𑀲𑀼𑀁 (karahesuṃ)
Vocative	𑀓𑀭𑀳 (karaha) or 𑀓𑀭𑀳𑀸 (karahā)	𑀓𑀭𑀳𑀸 (karahā)

Descendants

• Apabhramsa: करह (karaha) (see there for further descendants)