-ποιήσεως

See also: ποιήσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ɛ̌ː.se.ɔːs/ → /pyˈi.se.os/ → /piˈi.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ɛ̌ː.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈe̝.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈi.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈi.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈi.se.os/

Noun

-ποιήσεως • (-poiḗseōs) f

1. genitive singular of -ποίησις (-poíēsis)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.ˈi.se.os/
• Hyphenation: -ποι‧ή‧σε‧ως

Noun

-ποιήσεως • (-poiíseos) f

1. (formal) Genitive singular form of -ποίηση (-poíisi).

Alternative forms

• -ποίησης (-poíisis) (standard)