Ambustus
See also: ambustus
Latin edit
Etymology edit
From ambustus (“scorched”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /amˈbus.tus/, [ämˈbʊs̠t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /amˈbus.tus/, [ämˈbust̪us]
- Homophone: ambustus
Proper noun edit
Ambustus m sg (genitive Ambustī); second declension
- A Roman cognomen — famously held by:
- Quintus Fabius Ambustus, a Roman consul
Declension edit
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Ambustus |
Genitive | Ambustī |
Dative | Ambustō |
Accusative | Ambustum |
Ablative | Ambustō |
Vocative | Ambuste |
References edit
- Ambustus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.