Beerdigen

German

Noun

Beerdigen n (strong, genitive Beerdigens, no plural)

1. gerund of beerdigen

Declension

Declension of Beerdigen [sg-only, neuter, strong]

	singular
	indef.	def.	noun
nominative	ein	das	Beerdigen
genitive	eines	des	Beerdigens
dative	einem	dem	Beerdigen
accusative	ein	das	Beerdigen