Cophen
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Κωφήν (Kōphḗn).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈkoː.pʰeːn/, [ˈkoːpʰeːn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈko.fen/, [ˈkɔːfen]
Proper noun edit
Cōphēn m sg (genitive Cōphēnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Cōphēn |
Genitive | Cōphēnis |
Dative | Cōphēnī |
Accusative | Cōphēnem |
Ablative | Cōphēne |
Vocative | Cōphēn |