Latin

edit

Etymology

edit

Derived from Corioli (name of a town) +‎ -ānus (-an, adjectival derivational suffix).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

Coriolānus (feminine Coriolāna, neuter Coriolānum); first/second-declension adjective

  1. Of, or from, Corioli

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Coriolānus Coriolāna Coriolānum Coriolānī Coriolānae Coriolāna
Genitive Coriolānī Coriolānae Coriolānī Coriolānōrum Coriolānārum Coriolānōrum
Dative Coriolānō Coriolānō Coriolānīs
Accusative Coriolānum Coriolānam Coriolānum Coriolānōs Coriolānās Coriolāna
Ablative Coriolānō Coriolānā Coriolānō Coriolānīs
Vocative Coriolāne Coriolāna Coriolānum Coriolānī Coriolānae Coriolāna

Proper noun

edit

Coriolānus m (genitive Coriolānī); second declension

  1. A Roman cognomen — famously held by:
    1. Gaius Marcius Coriolanus, a Roman general

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Coriolānus Coriolānī
Genitive Coriolānī Coriolānōrum
Dative Coriolānō Coriolānīs
Accusative Coriolānum Coriolānōs
Ablative Coriolānō Coriolānīs
Vocative Coriolāne Coriolānī

References

edit
  • Corioli”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • Coriolanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.