Coriolanus
Latin
editEtymology
editDerived from Corioli (“name of a town”) + -ānus (“-an”, adjectival derivational suffix).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ko.ri.oˈlaː.nus/, [kɔriɔˈɫ̪äːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.ri.oˈla.nus/, [korioˈläːnus]
Adjective
editCoriolānus (feminine Coriolāna, neuter Coriolānum); first/second-declension adjective
- Of, or from, Corioli
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Coriolānus | Coriolāna | Coriolānum | Coriolānī | Coriolānae | Coriolāna | |
Genitive | Coriolānī | Coriolānae | Coriolānī | Coriolānōrum | Coriolānārum | Coriolānōrum | |
Dative | Coriolānō | Coriolānō | Coriolānīs | ||||
Accusative | Coriolānum | Coriolānam | Coriolānum | Coriolānōs | Coriolānās | Coriolāna | |
Ablative | Coriolānō | Coriolānā | Coriolānō | Coriolānīs | |||
Vocative | Coriolāne | Coriolāna | Coriolānum | Coriolānī | Coriolānae | Coriolāna |
Proper noun
editCoriolānus m (genitive Coriolānī); second declension
- A Roman cognomen — famously held by:
- Gaius Marcius Coriolanus, a Roman general
Declension
editSecond-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Coriolānus | Coriolānī |
Genitive | Coriolānī | Coriolānōrum |
Dative | Coriolānō | Coriolānīs |
Accusative | Coriolānum | Coriolānōs |
Ablative | Coriolānō | Coriolānīs |
Vocative | Coriolāne | Coriolānī |
References
edit- “Corioli”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Coriolanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.