Dutch edit

Etymology edit

First attested as langgherryt in 1345. Compound of the dative form of lang (long, elongated) and rijt (small natural watercourse).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈlɑ.ŋəˌrɛi̯t/
  • Hyphenation: Lan‧ge‧reit

Proper noun edit

Langereit n

  1. A hamlet in Gilze en Rijen, Noord-Brabant, Netherlands.

References edit

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN