Latin

edit
 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

edit

Related to Mānius.

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Mānīlius m sg (genitive Mānīliī or Mānīlī); second declension

  1. a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
    1. Manius Manilius, a Roman consul

Declension

edit

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Mānīlius
Genitive Mānīliī
Mānīlī1
Dative Mānīliō
Accusative Mānīlium
Ablative Mānīliō
Vocative Mānīlī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Derived terms

edit

Adjective

edit

Mānīlius (feminine Mānīlia, neuter Mānīlium); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to the gens Manilia.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Mānīlius Mānīlia Mānīlium Mānīliī Mānīliae Mānīlia
Genitive Mānīliī Mānīliae Mānīliī Mānīliōrum Mānīliārum Mānīliōrum
Dative Mānīliō Mānīliō Mānīliīs
Accusative Mānīlium Mānīliam Mānīlium Mānīliōs Mānīliās Mānīlia
Ablative Mānīliō Mānīliā Mānīliō Mānīliīs
Vocative Mānīlie Mānīlia Mānīlium Mānīliī Mānīliae Mānīlia

References

edit
  • Manilius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • Manilius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.