Manisa

Turkish

Manisa ili

Manisa'nın ilçeleri

Etymology

From Ottoman Turkish مغنیسا (Mağnisa)

Pronunciation

• IPA^(key): /mɑˈnisɑ/

• (file)

• Hyphenation: Ma‧ni‧sa

Proper noun

Manisa

1. Manisa (a city in Manisa, in western Turkey)
2. Manisa (a province in western Turkey)

Declension

    declension of Manisa

	singular	plural
nominative	Manisa	Manisalar / Manisa'lar
accusative	Manisa'yı	Manisaları / Manisa'ları
dative	Manisa'ya	Manisalara / Manisa'lara
locative	Manisa'da	Manisalarda / Manisa'larda
ablative	Manisa'dan	Manisalardan / Manisa'lardan
genitive	Manisa'nın	Manisaların / Manisa'ların

    possessive of Manisa

	singular	plural
benim (my)	Manisa'm	Manisalarım / Manisa'larım
senin (your)	Manisa'n	Manisaların / Manisa'ların
onun (his/her/its)	Manisa'sı	Manisaları / Manisa'ları
bizim (our)	Manisa'mız	Manisalarımız / Manisa'larımız
sizin (your)	Manisa'nız	Manisalarınız / Manisa'larınız
onların (their)	Manisa'sı / Manisaları / Manisa'ları	Manisaları / Manisa'ları

Derived terms

• Manisalı

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}