Mersin
English edit
Etymology edit
Borrowed from Ottoman Turkish مرسین (mersin, “myrtle; Mersin”).
Proper noun edit
Mersin
Translations edit
Anagrams edit
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish مرسین (Mersin)
Pronunciation edit
Proper noun edit
Mersin
Declension edit
declension of Mersin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Mersin | Mersinler / Mersin'ler |
| accusative | Mersin'i | Mersinleri / Mersin'leri |
| dative | Mersin'e | Mersinlere / Mersin'lere |
| locative | Mersin'de | Mersinlerde / Mersin'lerde |
| ablative | Mersin'den | Mersinlerden / Mersin'lerden |
| genitive | Mersin'in | Mersinlerin / Mersin'lerin |
possessive of Mersin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Mersin'im | Mersinlerim / Mersin'lerim |
| senin (your) | Mersin'in | Mersinlerin / Mersin'lerin |
| onun (his/her/its) | Mersin'i | Mersinleri / Mersin'leri |
| bizim (our) | Mersin'imiz | Mersinlerimiz / Mersin'lerimiz |
| sizin (your) | Mersin'iniz | Mersinleriniz / Mersin'leriniz |
| onların (their) | Mersin'i / Mersinleri / Mersin'leri | Mersinleri / Mersin'leri |
Derived terms edit
See also edit
- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)