Karabük
Turkish
editEtymology
editInherited from Ottoman Turkish قره بوك (kara bük); equivalent to kara (“black”) + bük (“corner”).
Pronunciation
editProper noun
editKarabük
Declension
edit declension of Karabük
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Karabük | Karabükler / Karabük'ler |
accusative | Karabük'ü | Karabükleri / Karabük'leri |
dative | Karabük'e | Karabüklere / Karabük'lere |
locative | Karabük'te | Karabüklerde / Karabük'lerde |
ablative | Karabük'ten | Karabüklerden / Karabük'lerden |
genitive | Karabük'ün | Karabüklerin / Karabük'lerin |
possessive of Karabük
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Karabük'üm | Karabüklerim / Karabük'lerim |
senin (your) | Karabük'ün | Karabüklerin / Karabük'lerim |
onun (his/her/its) | Karabük'ü | Karabükleri / Karabük'leri |
bizim (our) | Karabük'ümüz | Karabüklerimiz / Karabük'lerimiz |
sizin (your) | Karabük'ünüz | Karabükleriniz / Karabük'leriniz |
onların (their) | Karabük'ü / Karabükleri / Karabük'leri | Karabükleri / Karabük'leri |
Derived terms
editSee also
edit- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)