Finnish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmertɑ/, [ˈme̞rt̪ɑ̝]
  • Rhymes: -ertɑ
  • Syllabification(key): Mer‧ta

Etymology 1 edit

< merta

Proper noun edit

Merta

  1. a Finnish surname
Declension edit
Inflection of Merta (Kotus type 9*K/kala, rt-rr gradation)
nominative Merta Merrat
genitive Merran Mertojen
partitive Mertaa Mertoja
illative Mertaan Mertoihin
singular plural
nominative Merta Merrat
accusative nom. Merta Merrat
gen. Merran
genitive Merran Mertojen
Mertainrare
partitive Mertaa Mertoja
inessive Merrassa Merroissa
elative Merrasta Merroista
illative Mertaan Mertoihin
adessive Merralla Merroilla
ablative Merralta Merroilta
allative Merralle Merroille
essive Mertana Mertoina
translative Merraksi Merroiksi
abessive Merratta Merroitta
instructive Merroin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of Merta (Kotus type 9*K/kala, rt-rr gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative Mertani Mertani
accusative nom. Mertani Mertani
gen. Mertani
genitive Mertani Mertojeni
Mertainirare
partitive Mertaani Mertojani
inessive Merrassani Merroissani
elative Merrastani Merroistani
illative Mertaani Mertoihini
adessive Merrallani Merroillani
ablative Merraltani Merroiltani
allative Merralleni Merroilleni
essive Mertanani Mertoinani
translative Merrakseni Merroikseni
abessive Merrattani Merroittani
instructive
comitative Mertoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative Mertasi Mertasi
accusative nom. Mertasi Mertasi
gen. Mertasi
genitive Mertasi Mertojesi
Mertaisirare
partitive Mertaasi Mertojasi
inessive Merrassasi Merroissasi
elative Merrastasi Merroistasi
illative Mertaasi Mertoihisi
adessive Merrallasi Merroillasi
ablative Merraltasi Merroiltasi
allative Merrallesi Merroillesi
essive Mertanasi Mertoinasi
translative Merraksesi Merroiksesi
abessive Merrattasi Merroittasi
instructive
comitative Mertoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative Mertamme Mertamme
accusative nom. Mertamme Mertamme
gen. Mertamme
genitive Mertamme Mertojemme
Mertaimmerare
partitive Mertaamme Mertojamme
inessive Merrassamme Merroissamme
elative Merrastamme Merroistamme
illative Mertaamme Mertoihimme
adessive Merrallamme Merroillamme
ablative Merraltamme Merroiltamme
allative Merrallemme Merroillemme
essive Mertanamme Mertoinamme
translative Merraksemme Merroiksemme
abessive Merrattamme Merroittamme
instructive
comitative Mertoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative Mertanne Mertanne
accusative nom. Mertanne Mertanne
gen. Mertanne
genitive Mertanne Mertojenne
Mertainnerare
partitive Mertaanne Mertojanne
inessive Merrassanne Merroissanne
elative Merrastanne Merroistanne
illative Mertaanne Mertoihinne
adessive Merrallanne Merroillanne
ablative Merraltanne Merroiltanne
allative Merrallenne Merroillenne
essive Mertananne Mertoinanne
translative Merraksenne Merroiksenne
abessive Merrattanne Merroittanne
instructive
comitative Mertoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative Mertansa Mertansa
accusative nom. Mertansa Mertansa
gen. Mertansa
genitive Mertansa Mertojensa
Mertainsarare
partitive Mertaansa Mertojaan
Mertojansa
inessive Merrassaan
Merrassansa
Merroissaan
Merroissansa
elative Merrastaan
Merrastansa
Merroistaan
Merroistansa
illative Mertaansa Mertoihinsa
adessive Merrallaan
Merrallansa
Merroillaan
Merroillansa
ablative Merraltaan
Merraltansa
Merroiltaan
Merroiltansa
allative Merralleen
Merrallensa
Merroilleen
Merroillensa
essive Mertanaan
Mertanansa
Mertoinaan
Mertoinansa
translative Merrakseen
Merraksensa
Merroikseen
Merroiksensa
abessive Merrattaan
Merrattansa
Merroittaan
Merroittansa
instructive
comitative Mertoineen
Mertoinensa
Statistics edit
  • Merta is the 2975th (tied with 15 other surnames) most common surname in Finland, belonging to 263 individuals, according to February 2023 data from the Digital and Population Data Services Agency of Finland.

Etymology 2 edit

Proper noun edit

Merta

  1. partitive singular of Meri (surname)

Polish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmɛr.ta/
  • Rhymes: -ɛrta
  • Syllabification: Mer‧ta

Proper noun edit

Merta m pers

  1. a male surname

Declension edit

Proper noun edit

Merta f

  1. a female surname

Declension edit

Derived terms edit

See also edit