Reconstruction:Proto-Finnic/viiru
Proto-Finnic edit
Etymology edit
From the same root as *viildäk.
Noun edit
*viiru
Inflection edit
Inflection of *viiru
Note: The Proto-Finnic declension system is yet to be reconstructed in detail. What is presented here is only one possibility. | |||
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | *viiru | *viirut | |
accusative | *viirun | *viirut | |
genitive | *viirun | *viirudën *viiruidën | |
partitive | *viiruda | *viiruida | |
inessive | *viirussa *viiruhna |
*viiruissa *viiruihna | |
elative | *viirusta | *viiruista | |
illative | *viiruhën | *viiruihën | |
adessive | *viirulla | *viiruilla | |
ablative | *viirulta | *viiruilta | |
allative | *viirulën *viirulëk |
*viiruilën *viiruilëk | |
essive | *viiruna | *viiruina | |
translative | *viiruksi | *viiruiksi | |
instructive | *viirun | *viiruin | |
comitative | *viirunëk | *viiruinëk | |
abessive | *viirutta | *viiruitta |
Descendants edit
- Estonian: viir
- Finnish: viiru
- Ingrian: viiru, veeru
- ⇒ Karelian:
- South Karelian: viirukka
- ⇒ Livonian: vīrg
- Votic: viiru
Further reading edit
- “viir”, in [ETY] Eesti etümoloogiasõnaraamat [Estonian Etymological Dictionary] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2012
- Itkonen, Erkki, Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000), “viiru”, in Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words][1] (in Finnish) (online version; note: also includes other etymological sources), Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN