Reconstruction:Proto-Germanic/kumô
Proto-Germanic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
*kumô m
- comer; he who comes or arrives
Inflection edit
masculine an-stemDeclension of *kumô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *kumô | *kumaniz | |
vocative | *kumô | *kumaniz | |
accusative | *kumanų | *kumanunz | |
genitive | *kuminiz | *kumanǫ̂ | |
dative | *kumini | *kumammaz | |
instrumental | *kuminē | *kumammiz |
Descendants edit
- Old English: cuma