Reconstruction:Proto-West Germanic/blaikēn
Proto-West Germanic
editEtymology
editFrom *blaik (“pale, white”) + *-ēn.
Verb
edit*blaikēn
Inflection
editClass 3 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *blaikēn | |
1st sg. past | *blaik?dā | |
Infinitive | *blaikēn | |
Genitive infin. | *blaikēnijas | |
Dative infin. | *blaikēnijē | |
Instrum. infin. | *blaikēniju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *blaikē | *blaik?dā |
2nd singular | *blaikēs | *blaik?dēs, *blaik?dēs |
3rd singular | *blaikēþ | *blaik?dē, *blaik?dā |
1st plural | *blaikēm | *blaik?dum |
2nd plural | *blaikēþ | *blaik?dud |
3rd plural | *blaikēnþ | *blaik?dun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *blaikē | *blaik?dī |
2nd singular | *blaikēs | *blaik?dī |
3rd singular | *blaikē | *blaik?dī |
1st plural | *blaikēm | *blaik?dīm |
2nd plural | *blaikēþ | *blaik?dīd |
3rd plural | *blaikēn | *blaik?dīn |
Imperative | Present | |
Singular | *blaikē | |
Plural | *blaikēþ | |
Present | Past | |
Participle | *blaikēndī | *blaik?d |
Related terms
editDescendants
edit- Old English: blācian
- Old Frisian: blâkia
- Old Saxon: *blēkōn
- Middle Low German: blēken, bleiken (merged with *blaikijan)
- Low German: bleken
- Middle Low German: blēken, bleiken (merged with *blaikijan)
- Old Dutch: *blēcon
- Middle Dutch: blêcen (merged with *blaikijan)
- Dutch: bleken
- Middle Dutch: blêcen (merged with *blaikijan)
- Old High German: bleihhēn
- Middle High German: bleichen (merged with *blaikijan and *blīkan)
- German: bleichen
- Middle High German: bleichen (merged with *blaikijan and *blīkan)