Reconstruction:Proto-West Germanic/drakō
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
Borrowed from Latin dracō (“dragon”).
Noun edit
*drakō m[1]
Inflection edit
Masculine an-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *drakō | |
Genitive | *drakini, *drakan | |
Singular | Plural | |
Nominative | *drakō | *drakan |
Accusative | *drakan | *drakan |
Genitive | *drakini, *drakan | *drakanō |
Dative | *drakini, *drakan | *drakum |
Instrumental | *drakini, *drakan | *drakum |
Descendants edit
- Old English: draca
- Old Frisian:
- West Frisian: draak (possibly borrowed from Dutch)
- Old Saxon:
- Old Dutch: *draka
- Old High German: trahho, tracho, trakko, tracko
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 136: “PWGmc *drakō”