Reconstruction:Proto-West Germanic/fanþijō
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From *fanþan (“to walk”) + *-jō. Ultimately from Proto-Indo-European *pent- (“to pass, go”).
Noun edit
*fanþijō m[1]
Inflection edit
Masculine an-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *fanþijō | |
Genitive | *fanþijini, *fanþijan | |
Singular | Plural | |
Nominative | *fanþijō | *fanþijan |
Accusative | *fanþijan | *fanþijan |
Genitive | *fanþijini, *fanþijan | *fanþijanō |
Dative | *fanþijini, *fanþijan | *fanþijum |
Instrumental | *fanþijini, *fanþijan | *fanþijum |
Descendants edit
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 141: “PWGmc *fanþijō”