Reconstruction:Proto-West Germanic/mangijan
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *mangijaną, from Proto-Indo-European *monk-éye-ti, from Proto-Indo-European *menk- (“to press, knead”). Cognate with Lithuanian mánkyti (“to knead”), and possibly Ancient Greek μάσσω (mássō, “to knead”).
Verb edit
*mangijan[1]
- to mix
Inflection edit
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *mangijan | |
1st sg. past | *mangidā | |
Infinitive | *mangijan | |
Genitive infin. | *mangijannjas | |
Dative infin. | *mangijannjē | |
Instrum. infin. | *mangijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *mangiju | *mangidā |
2nd singular | *mangisi | *mangidēs, *mangidōs |
3rd singular | *mangiþi | *mangidē, *mangidā |
1st plural | *mangijum | *mangidum |
2nd plural | *mangiþ | *mangidud |
3rd plural | *mangijanþ | *mangidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *mangijē | *mangidī |
2nd singular | *mangijēs | *mangidī |
3rd singular | *mangijē | *mangidī |
1st plural | *mangijēm | *mangidīm |
2nd plural | *mangijēþ | *mangidīd |
3rd plural | *mangijēn | *mangidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *mangi | |
Plural | *mangiþ | |
Present | Past | |
Participle | *mangijandī | *mangid |
Descendants edit
- Old English: menġan, mænġan, menċġan
- Old Frisian: menga, mengia, mendza, mendzia
- Old Saxon: mengian
- Old Dutch: *mengen
- Old High German: mengen
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 4: “PWGmc *mangijan”