Scirtones
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Σκίρτονες (Skírtones).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈskir.to.neːs/, [ˈs̠kɪrt̪ɔneːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈʃir.to.nes/, [ˈʃirt̪ones]
Proper noun edit
Scirtonēs m pl (genitive Scirtonum); third declension
Declension edit
Third-declension noun, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | Scirtonēs |
Genitive | Scirtonum |
Dative | Scirtonibus |
Accusative | Scirtonēs |
Ablative | Scirtonibus |
Vocative | Scirtonēs |
References edit
- “Scirtones”, in William Smith, editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly