Slijkplaat

Dutch

Etymology

Attested as De slikplaat in 1838-1857. Compound of slijk (“sludge, mud”) and plaat (“sand bar”).

See also Zealandic Slikplaote.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈslɛi̯k.plaːt/
• Hyphenation: Slijk‧plaat

Proper noun

Slijkplaat n

1. A hamlet in Sluis, Zeeland, Netherlands.

References

• van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “slijkplaat”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard‎^[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN