Strzybóg

Polish

Etymology

Learned borrowing from Old East Slavic Стрибогъ (Stribogŭ), from Proto-Slavic *Strybogъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstʂɨ.buk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨbuk
• Syllabification: Strzy‧bóg

Proper noun

Strzybóg m pers

1. (Slavic mythology) Stribog (Slavic god of the sea or wind)
   • 1968, “28. O pogańskim życiu Włodzimierza”, in Franciszek Sielicki, transl., Повѣсть времѧньныхъ лѣтъ [Powieść minionych lat], Zakład Narodowy im. Ossolinśkich:

     I począł władać Włodzimierz w Kijowie sam jeden, i postawił bałwany na wzgórzu za dworem teremnym: Peruna drewnianego z głową srebrną i wąsem złotym, i Chorsa, Dadźboga i Strzyboga, i Simargła, i Mokosza ^[sic]. I składali im ofiary, nazywając ich bogami […]

     And Vladimir began to reign alone in Kiev. And he placed idols on the hill outside the palace: a Perun in wood with a silver head and a gold moustache, and Khors and Dazhbog and Stribog and Simargl and Mokosh. And they offered sacrifices and called them gods […]

   • 2019, Witold Jabłoński, Dary bogów, Genius Creations, →ISBN:

     Przybiegli dwaj synowie, Swarożyc i Strzybóg, zaniepokojeni niecodziennymi zjawiskami, jakie odczuła cała ziemska przyroda.

     The two sons, Svarozhits and Stribog, came running, disturbed by the unusual phenomena felt by all the earth's nature.

Declension

Declension of Strzybóg

	singular
nominative	Strzybóg
genitive	Strzyboga
dative	Strzybogowi
accusative	Strzyboga
instrumental	Strzybogiem
locative	Strzybogu
vocative	Strzybogu

Further reading

• Strzybóg in Polish dictionaries at PWN