conjugation of dein (irregular)
|
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| indicative
|
present
|
deinim
|
deineann tú;
deinir
|
deineann sé, sí
|
deinimíd
|
deineann sibh
|
deineann siad;
deinid
|
a dheineann /
a ndeineann*
|
deintear
|
| past
|
dheineas
|
dheinis
|
dhein sé, sí
|
dheineamair
|
dheineabhair
|
dheineadar
|
a dhein /
ar dhein*
|
deineadh
|
| past habitual
|
dheininn / ndeininn‡‡
|
dheinteá / ndeinteᇇ
|
dheineadh sé, sí / ndeineadh sé, s퇇
|
dheinimís / ndeinimís‡‡
|
dheineadh sibh / ndeineadh sibh‡‡
|
dheinidís / ndeinidís‡‡
|
a dheineadh /
a ndeineadh*
|
dheintí / ndeint퇇
|
| future
|
déanfaidh mé;
déanfad
|
déanfaidh tú;
déanfair
|
déanfaidh sé, sí
|
déanfaimíd
|
déanfaidh sibh
|
déanfaid (siad)
|
a dhéanfaidh /
a ndéanfaidh*
|
déanfar
|
| conditional
|
dhéanfainn / ndéanfainn‡‡
|
dhéanfá / ndéanfᇇ
|
dhéanfadh sé, sí / ndéanfadh sé, s퇇
|
dhéanfaimís / ndéanfaimís‡‡
|
dhéanfadh sibh / ndéanfainn sibh‡‡
|
dhéanfaidís / ndéanfaidís‡‡
|
a dhéanfadh /
a ndéanfadh*
|
dhéanfaí / ndéanfa퇇
|
| subjunctive
|
present
|
go ndeinead
|
go ndeinir
|
go ndeine sé, sí
|
go ndeinimíd
|
go ndeine sibh
|
go ndeine siad;
go ndeinid
|
—
|
go ndeintear
|
| past
|
dá ndeininn
|
dá ndeinteá
|
dá ndeineadh sé, sí
|
dá ndeinimís
|
dá ndeineadh sibh
|
dá ndeinidís
|
—
|
dá ndeintí
|
| imperative
|
deinim
|
dein
|
deineadh sé, sí
|
deinimís
|
deinidh
|
deinidís
|
—
|
deintear
|
| verbal noun
|
déanamh
|
| past participle
|
déanta
|
* indirect relative
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
