Template:ga-conj-faigh

conjugation of faigh (irregular)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	faighim	faigheann tú; faighir†	faigheann sé, sí	faighimid; faigheann muid	faigheann sibh	faigheann siad; faighid†	a fhaigheann; a fhaigheas / a bhfaigheann*; a bhfaigheas*	faightear
	past	fuair mé; fuaireas	fuair tú; fuairis	fuair sé, sí	fuaireamar; fuair muid	fuair sibh; fuaireabhair	fuair siad; fuaireadar	a fuair / a bhfuair*	fuarthas; fríoth(adh)†, fríth(eadh)†
	past habitual	d'fhaighinn / fhaighinn‡; bhfaighinn‡‡	d'fhaighteá / fhaighteá‡; bhfaighteᇇ	d'fhaigheadh sé, sí / fhaigheadh sé, sí‡; bhfaigheadh sé, s퇇	d'fhaighimis; d'fhaigheadh muid / fhaighimis‡; fhaigheadh muid‡; bhfaighimis‡‡; bhfaigheadh muid‡‡	d'fhaigheadh sibh / fhaigheadh sibh‡; bhfaigheadh sibh‡‡	d'fhaighidís; d'fhaigheadh siad / fhaighidís‡; fhaigheadh siad‡; bhfaighidís‡‡; bhfaigheadh siad‡‡	a d’fhaigheadh / a bhfaigheadh*	d’fhaightí / fhaightí‡; bhfaight퇇
future independent		gheobhaidh mé; gheobhad	gheobhaidh tú; gheobhair†	gheobhaidh sé, sí	gheobhaimid; gheobhaidh muid	gheobhaidh sibh	gheobhaidh siad; gheobhaid†	a gheobhaidh; a gheobhas	gheofar
future dependent		faighidh mé; faighead	faighidh tú; faighir†	faighidh sé, sí	faighimid; faighidh muid	faighidh sibh	faighidh siad; faighid†	a bhfaighidh*; a bhfaigheas*	faighfear
conditional independent		gheobhainn	gheofá	gheobhadh sé, sí	gheobhaimis; gheobhadh muid	gheobhadh sibh	gheobhaidís; gheobhadh siad	a gheobhadh	gheofaí
conditional dependent		faighinn	faighfeá	faigheadh sé, sí	faighimis; faigheadh muid	faigheadh sibh	faighidís; faigheadh siad	a bhfaigheadh*	faighfí
subjunctive	present	go bhfaighe mé; go bhfaighead†	go bhfaighe tú; go bhfaighir†	go bhfaighe sé, sí	go bhfaighimid; go bhfaighe muid	go bhfaighe sibh	go bhfaighe siad; go bhfaighid†	—	go bhfaightear
	past	dá bhfaighinn	dá bhfaighteá	dá bhfaigheadh sé, sí	dá bhfaighimis; dá bhfaigheadh muid	dá bhfaigheadh sibh	dá bhfaighidís; dá bhfaigheadh siad	—	dá bhfaightí
imperative		faighim	faigh	faigheadh sé, sí	faighimis	faighigí; faighidh†	faighidís	—	faightear
verbal noun		fáil
past participle		faighte; fachta†

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

The following independent forms of the present indicative and past habitual are found in older literature (the faigh- forms above are only dependent):

	singular			plural			relative	autonomous
	first	second	third	first	second	third
present indicative	gheibhim	gheibheann tú; gheibh tú; gheibhir	gheibheann sé, sí; gheibh sé, sí	gheibhimid; gheibh muid	gheibheann sibh; gheibh sibh	gheibheann siad; gheibh siad; gheibhid	a gheibheann; a gheibh; a gheibheas	gheibhtear
past habitual	gheibhinn	gheibhteá	gheibheadh sé, sí	gheibhimis	gheibheadh sibh	gheibhidís; gheibheadh siad	a gheibheadh	gheibhtí