Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Vīcētia +‎ -ēnsis

Pronunciation edit

Adjective edit

Vīcētiēnsis (neuter Vīcētiēnse); third-declension two-termination adjective

  1. (New Latin) of or from the modern Vicenza or the ancient Vicetia or Vicentia
    • 1739, Joannes Fredericus Gronovius, “Civitates provincia Narbonenſium prima: Civitates numero VIII”, in Varia Geographica: Libellus provinciarum Romanarum et civitatum provinciarum Gallicarum cum notis Andreæ Schotti et Laurentii Theodori Gronovii, 54:
      Caſtrum Vicetienſe.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1851, Dictionnaire de Statistique Religieuse et de l’Art de Vérifier les Dates, second part: “Statistique Épiscopale”, § II: ‘Évêchés de la Chrétienté Anciens et Modernes’, column 636:
      Vicentinus, Vicetiensis, et par corruption Vetetinus, de Vicence, roy. Lombardo-Vénitien.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative Vīcētiēnsis Vīcētiēnse Vīcētiēnsēs Vīcētiēnsia
Genitive Vīcētiēnsis Vīcētiēnsium
Dative Vīcētiēnsī Vīcētiēnsibus
Accusative Vīcētiēnsem Vīcētiēnse Vīcētiēnsēs
Vīcētiēnsīs
Vīcētiēnsia
Ablative Vīcētiēnsī Vīcētiēnsibus
Vocative Vīcētiēnsis Vīcētiēnse Vīcētiēnsēs Vīcētiēnsia