aðgæta

Icelandic

Etymology

From að- +‎ gæta.

Verb

aðgæta (weak verb, third-person singular past indicative aðgætti, supine aðgætt)

1. to check, to examine

Conjugation

aðgæta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að aðgæta
supine (sagnbót)		aðgætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		aðgætandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég aðgæti	við aðgætum	present (nútíð)	ég aðgæti	við aðgætum
	þú aðgætir	þið aðgætið		þú aðgætir	þið aðgætið
	hann, hún, það aðgætir	þeir, þær, þau aðgæta		hann, hún, það aðgæti	þeir, þær, þau aðgæti
past (þátíð)	ég aðgætti	við aðgættum	past (þátíð)	ég aðgætti	við aðgættum
	þú aðgættir	þið aðgættuð		þú aðgættir	þið aðgættuð
	hann, hún, það aðgætti	þeir, þær, þau aðgættu		hann, hún, það aðgætti	þeir, þær, þau aðgættu
imperative (boðháttur)	aðgæt (þú)	aðgætið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	aðgættu	aðgætiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Further reading

• “aðgæta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)