Turkish

edit

Etymology

edit

Inherited from Ottoman Turkish اغیار (ağyar), from Arabic أَغْيَار (ʔaḡyār), plural of غَيْر (ḡayr) (whence gayr and gayri-). Compare Azerbaijani əğyar.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /aːˈjaɾ/
  • Hyphenation: ağ‧yar

Noun

edit

ağyar (definite accusative ağyarı, pluralia tantum)

  1. others, strangers
    Synonyms: başkaları, yabancılar
    • 1991, Nâzım Hikmet, Hikâyeler, page 151:
      Kendini nasıl müdafaa edebilip yâr ve ağyar nazarında parlayacak?
      How will he protect himself and shine in the eyes of friends and strangers?

Declension

edit
Inflection
Nominative ağyar
Definite accusative ağyarı
Singular Plural
Nominative ağyar
Definite accusative ağyarı
Dative ağyara
Locative ağyarda
Ablative ağyardan
Genitive ağyarın
edit

Further reading

edit