abținut
Romanian edit
Etymology edit
From abține.
Noun edit
abținut n (plural abținuturi)
Declension edit
Declension of abținut
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) abținut | abținutul | (niște) abținuturi | abținuturile |
genitive/dative | (unui) abținut | abținutului | (unor) abținuturi | abținuturilor |
vocative | abținutule | abținuturilor |