abartılı

Turkish

Etymology

From abart- (“to exaggerate”) +‎ -ı (deverbal nominal) +‎ -lı.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑ.bɑɾ.tɯˈɫɯ/
• Hyphenation: a‧bar‧tı‧lı

Adjective

abartılı

1. exaggerated

   Synonym: mübalağalı

Declension

predicative forms of abartılı

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	abartılıyım	abartılı mıyım?	abartılı değilim	abartılı değil miyim?
sen (you are)	abartılısın	abartılı mısın?	abartılı değilsin	abartılı değil misin?
o (he/she/it is)	abartılı / abartılıdır	abartılı mı?	abartılı değil	abartılı değil mi?
biz (we are)	abartılıyız	abartılı mıyız?	abartılı değiliz	abartılı değil miyiz?
siz (you are)	abartılısınız	abartılı mısınız?	abartılı değilsiniz	abartılı değil misiniz?
onlar (they are)	abartılı(lar)	abartılı(lar) mı?	abartılı değil(ler)	abartılı değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	abartılıydım	abartılı mıydım?	abartılı değildim	abartılı değil miydim?
sen (you were)	abartılıydın	abartılı mıydın?	abartılı değildin	abartılı değil miydin?
o (he/she/it was)	abartılıydı	abartılı mıydı?	abartılı değildi	abartılı değil miydi?
biz (we were)	abartılıydık	abartılı mıydık?	abartılı değildik	abartılı değil miydik?
siz (you were)	abartılıydınız	abartılı mıydınız?	abartılı değildiniz	abartılı değil miydiniz?
onlar (they were)	abartılıydılar	abartılı mıydılar?	abartılı değildi(ler) / değillerdi	abartılı değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	abartılıymışım	abartılı mıymışım?	abartılı değilmişim	abartılı değil miymişim?
sen (you were)	abartılıymışsın	abartılı mıymışsın?	abartılı değilmişsin	abartılı değil miymişsin?
o (he/she/it was)	abartılıymış	abartılı mıymış?	abartılı değilmiş	abartılı değil miymiş?
biz (we were)	abartılıymışız	abartılı mıymışız?	abartılı değilmişiz	abartılı değil miymişiz?
siz (you were)	abartılıymışsınız	abartılı mıymışsınız?	abartılı değilmişsiniz	abartılı değil miymişsiniz?
onlar (they were)	abartılıymışlar	abartılı mıymışlar?	abartılı değilmiş(ler) / değillermiş	abartılı değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	abartılıysam	abartılı mıysam?	abartılı değilsem	abartılı değil miysem?
sen (if you)	abartılıysan	abartılı mıysan?	abartılı değilsen	abartılı değil miysen?
o (if he/she/it)	abartılıysa	abartılı mıysa?	abartılı değilse	abartılı değil miyse?
biz (if we)	abartılıysak	abartılı mıysak?	abartılı değilsek	abartılı değil miysek?
siz (if you)	abartılıysanız	abartılı mıysanız?	abartılı değilseniz	abartılı değil miyseniz?
onlar (if they)	abartılıysalar	abartılı mıysalar?	abartılı değilseler / değillerse	abartılı değil miyseler?

Adverb

abartılı

1. In an exaggerated manner.

   Synonym: mübalağalı

Related terms

• abartı
• abaru

 

Further reading

• “abartılı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “abartılı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 79