activus
LatinEdit
EtymologyEdit
From agō (“to act”) + -īvus. In the grammatical sense, it is a calque of Ancient Greek ἐνεργητικός (energētikós).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /aːkˈtiː.u̯us/, [äːkˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /akˈti.vus/, [äkˈt̪iːvus]
AdjectiveEdit
āctīvus (feminine āctīva, neuter āctīvum, adverb āctīvē); first/second-declension adjective
DeclensionEdit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āctīvus | āctīva | āctīvum | āctīvī | āctīvae | āctīva | |
Genitive | āctīvī | āctīvae | āctīvī | āctīvōrum | āctīvārum | āctīvōrum | |
Dative | āctīvō | āctīvō | āctīvīs | ||||
Accusative | āctīvum | āctīvam | āctīvum | āctīvōs | āctīvās | āctīva | |
Ablative | āctīvō | āctīvā | āctīvō | āctīvīs | |||
Vocative | āctīve | āctīva | āctīvum | āctīvī | āctīvae | āctīva |
Derived termsEdit
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- activus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- activus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- activus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) to put the finishing touch to a work: extrema manus accēdit operi (active extremam manum imponere operi)
- (ambiguous) to be some one's favourite: in amore et deliciis esse alicui (active in deliciis habere aliquem)
- (ambiguous) to put the finishing touch to a work: extrema manus accēdit operi (active extremam manum imponere operi)