aczkolić
Old Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Conjunction edit
aczkolić
- permissive adverbial; although
- 1885 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume I, page 481:
- Aczkoliczem ya oth czebye daleko, a wszakosz wszgym ne byla any bandze naht cze gyna myla
- [Aczkoliciem ja ot ciebie daleko, a wszakoż wżgim ('jednak') nie była ani będzie nad cie jina miła]
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczkolić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN