Old Polish edit

Etymology edit

From acz. (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in the fifteenth century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /at͡ʃʲkɔlʲi/
  • IPA(key): (15th CE) /at͡ʃʲkɔlʲi/

Conjunction edit

aczkoli

  1. contrastive conjunction; although
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 28:
      Aczkoly nyekthorich czassow *przeczyow rozvmv bylo dzirzano a chowano (verum quamvis aliquibus temporibus contra rationem fuerit observatum), ysz thacy slostnyczy... wyzwalyaany biwaly, a szakoosz (tamen)... wstawyami, abi pozwani o... grzesznee vczynky powynny bily othpowyedacz
      [Aczkoli niektorych czasow przeciwo rozumu było dzirżano a chowano (verum quamvis aliquibus temporibus contra rationem fuerit observatum), iż tacy złostnicy... wyzwalani bywali, a wszakoż (tamen)... ustawiamy, aby pozwani o... grzeszne uczynki powinni byli otpowiedać]
  2. permissive adverbial; although
    • 1930 [Fifteenth century], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 6, 39:
      Odpuscz lyvdu twemu, aczkoly grzesznemv (quamvis peccator)
      [Odpuść ludu twemu, aczkoli grzesznemu (quamvis peccator)]

Descendants edit

  • Polish: aczkoli

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish aczkoli.

Pronunciation edit

Conjunction edit

aczkoli

  1. (obsolete) contrastive conjunction; although
  2. (obsolete) permissive adverbial; although

Related terms edit

conjunctions/particles

References edit

Further reading edit