Latin edit

Etymology edit

From adaptō, adaptāre (adapt) +‎ -bilis.

Pronunciation edit

Adjective edit

adaptābilis (neuter adaptābile); third-declension two-termination adjective

  1. adaptable, that may adapt, that may be adapted.
    • 1564, Nicolaus Everardus, Loci argumentorum legales, page 81:
      Exceptio quando ponitur post plures casus et non potest adaptari nisi ad unus illorum debet sic intelligi ut excipiat solum quo ad illum casum cui est adaptabilis.
      When an exception is placed after several cases and it is not possible to adapt it except to one of them, one ought thusly to understand that it exempts only as far as that case to which it is adaptable.

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adaptābilis adaptābile adaptābilēs adaptābilia
Genitive adaptābilis adaptābilium
Dative adaptābilī adaptābilibus
Accusative adaptābilem adaptābile adaptābilēs
adaptābilīs
adaptābilia
Ablative adaptābilī adaptābilibus
Vocative adaptābilis adaptābile adaptābilēs adaptābilia

Descendants edit

  • English: adaptable

References edit

  • adaptabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • adaptabilis in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016