adiunctio
Latin
editAlternative forms
editNoun
editadiūnctiō f (genitive adiūnctiōnis); third declension
- joining, union, conjunction
- addition
- limitation, qualification (additional)
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adiūnctiō | adiūnctiōnēs |
Genitive | adiūnctiōnis | adiūnctiōnum |
Dative | adiūnctiōnī | adiūnctiōnibus |
Accusative | adiūnctiōnem | adiūnctiōnēs |
Ablative | adiūnctiōne | adiūnctiōnibus |
Vocative | adiūnctiō | adiūnctiōnēs |
Descendants
edit- English: adjunction
- French: adjonction
- Italian: aggiunzione
- Portuguese: adjunção
- Spanish: adjunción
References
edit- “adiunctio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers