Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of adpetō.

Pronunciation

edit

Noun

edit

adpetītus m (genitive adpetītūs); fourth declension

  1. Alternative form of appetītus

Declension

edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative adpetītus adpetītūs
Genitive adpetītūs adpetītuum
Dative adpetītuī adpetītibus
Accusative adpetītum adpetītūs
Ablative adpetītū adpetītibus
Vocative adpetītus adpetītūs
edit

Participle

edit

adpetītus (feminine adpetīta, neuter adpetītum); first/second-declension participle

  1. Alternative form of appetītus

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adpetītus adpetīta adpetītum adpetītī adpetītae adpetīta
Genitive adpetītī adpetītae adpetītī adpetītōrum adpetītārum adpetītōrum
Dative adpetītō adpetītō adpetītīs
Accusative adpetītum adpetītam adpetītum adpetītōs adpetītās adpetīta
Ablative adpetītō adpetītā adpetītō adpetītīs
Vocative adpetīte adpetīta adpetītum adpetītī adpetītae adpetīta

References

edit
  • adpetitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adpetitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • adpetitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.