Latin

edit

Etymology

edit

From aequor (even surface of the sea; sea), from aequus (even, flat).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

aequoreus (feminine aequorea, neuter aequoreum); first/second-declension adjective

  1. (relational) Of or pertaining to the sea.
    • 8 CE – 12 CE, Ovid, Sorrows 1.89–90:
      dum petit īnfirmīs nimium sublīmia pennīs
      Īcarus aequoreās nōmine fēcit aquās.
      While seeking – on fragile wings! – overly lofty [heights], Icarus conferred sea waters with his name.
      (See: Icarus; Icarian Sea.)

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aequoreus aequorea aequoreum aequoreī aequoreae aequorea
Genitive aequoreī aequoreae aequoreī aequoreōrum aequoreārum aequoreōrum
Dative aequoreō aequoreō aequoreīs
Accusative aequoreum aequoream aequoreum aequoreōs aequoreās aequorea
Ablative aequoreō aequoreā aequoreō aequoreīs
Vocative aequoree aequorea aequoreum aequoreī aequoreae aequorea
edit

Descendants

edit
  • English: aequoreal
  • Portuguese: equóreo
  • Translingual: Aequorea

References

edit
  • aequoreus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aequoreus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • aequoreus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.