aequus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From earlier aiquos (SCdB), for Proto-Italic *aikʷos or *aikwos, of unknown origin.[1][2] Cf. however the Italic tribe Aequī, Aequīcolī (+ colere), and the placenames Aequum Tūticum (Samnium Hirpinum), Aequum Faliscum and Aequī Faliscī (Etruria), Superaequum (Samnium Paelignum), in some of which the noun aequum (“plain”), in others perhaps the adjective "razed" can be seen.[3][4] Probably not related to Sanskrit ऐक्य (aikya, “concord, identity, sameness”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈae̯.kʷus/, [ˈäe̯kʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈe.kwus/, [ˈɛːkwus]
Adjective edit
aequus (feminine aequa, neuter aequum, comparative aequior, superlative aequissimus, adverb aequē or aequiter); first/second-declension adjective
- equal
- Synonyms: aequālis, adaequātus, pār, compār
- Antonyms: dispār, inaequālis, impār, inīquus
- level, even, flat, horizontal
- calm
- fair, impartial
- just
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aequus | aequa | aequum | aequī | aequae | aequa | |
Genitive | aequī | aequae | aequī | aequōrum | aequārum | aequōrum | |
Dative | aequō | aequō | aequīs | ||||
Accusative | aequum | aequam | aequum | aequōs | aequās | aequa | |
Ablative | aequō | aequā | aequō | aequīs | |||
Vocative | aeque | aequa | aequum | aequī | aequae | aequa |
Derived terms edit
- aequaevus
- aequanimiter
- aequanimitās
- aequanimus
- aequicrūrius
- aequidicī
- aequidistāns
- aequiformis
- aequilanx
- aequilaterus
- aequilībris
- aequilībrium
- aequimanus
- aequinoctium
- aequipar
- aequiparō / aequiperō
- aequipedus
- aequipollēns
- aequipēs
- aequiter
- aequitās
- aequivocus
- aequor
- aequoreus
- aequum
- aequābilis
- aequābiliter
- aequābilitās
- aequālis
- aequāliter
- aequālitās
- aequātiō
- aequātus
- aequē
- aequō
- inīquus
Descendants edit
References edit
- ^ “equo” in: Alberto Nocentini, Alessandro Parenti, “l'Etimologico — Vocabolario della lingua italiana”, Le Monnier, 2010, →ISBN
- ^ De Vaan, Michiel (2008) “aequus”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 27
- ^ Bakkum G. C. L. M. (2009) The Latin Dialect of the Ager Faliscus: 150 Years of Scholarship[1], Amsterdam University Press, →ISBN
- ^ The Encyclopaedia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information, volumes 1-2, (Can we date this quote?), pages 258-59
Further reading edit
- “aequus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aequus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aequus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) friend and foe: aequi iniqui
- (ambiguous) to endure a thing with (the greatest) sang-froid: aequo (aequissimo) animo ferre aliquid
- (ambiguous) justly and equitably: ex aequo et bono (Caecin. 23. 65)
- (ambiguous) a sound judicial system: aequa iuris descriptio (Off. 2. 4. 15)
- (ambiguous) to live with some one on an equal footing: aequo iure vivere cum aliquo
- (ambiguous) in a favourable position: idoneo, aequo, suo (opp. iniquo) loco
- (ambiguous) friend and foe: aequi iniqui