afanitowy

Polish

Etymology

From afanit +‎ -owy. First attested in 1858.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fa.ɲiˈtɔ.vɨ/
• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: a‧fa‧ni‧to‧wy

Adjective

afanitowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, geology, petrology) aphanitic (pertaining to aphanites, igneous rocks composed of microscopic mineral crystals (fine grains too small to be visible to the naked eye)

Declension

Declension of afanitowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	afanitowy		afanitowa	afanitowe	afanitowi	afanitowe
genitive	afanitowego		afanitowej	afanitowego	afanitowych
dative	afanitowemu		afanitowej	afanitowemu	afanitowym
accusative	afanitowego	afanitowy	afanitową	afanitowe	afanitowych	afanitowe
instrumental	afanitowym		afanitową	afanitowym	afanitowymi
locative	afanitowym		afanitowej	afanitowym	afanitowych

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “afanitowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 11