akcentuacja

See also: akcentuacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin accentuātiō. First attested in 1850.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.t͡sɛn.tuˈat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ak‧cen‧tu‧ac‧ja

Noun

akcentuacja f

1. (phonology) accentuation (system of accenting in a given language)

   Synonym: (rare) akcentacja

2. (phonology) accentuation (marking of accents)

   Synonym: (rare) akcentacja

Declension

Declension of akcentuacja

	singular
nominative	akcentuacja
genitive	akcentuacji
dative	akcentuacji
accusative	akcentuację
instrumental	akcentuacją
locative	akcentuacji
vocative	akcentuacjo

Derived terms

adjective

• akcentuacyjny

 

adverb

• akcentuacyjnie

 

Related terms

adjectives

• akcentacyjny
• akcentowy

 

nouns

• akcencik
• akcent
• akcentacja
• akcentolog
• akcentologia

 

verbs

• akcentować
• zaakcentować

 

Further reading

• akcentuacja in Polish dictionaries at PWN