Old Polish

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Latin alabaster.[1] First attested in 1419.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /alʲabastɨr/
  • IPA(key): (15th CE) /alʲabastɨr/

Noun

edit

alabastyr m animacy unattested (related adjective alabastrowy)

  1. alabaster
    • 1900 [1419], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[1], number 5142:
      Alabastir alabastrum
      [Alabastyr alabastrum]

Descendants

edit
  • Polish: alabaster, alabastr (obsolete)
  • Silesian: alabaster

References

edit
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “alabastyr”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “alabastyr”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN